„C4030 EP” to wydane w grudniu pierwsze studyjne wydawnictwo istniejącego od 2008 roku gdyńskiego kwartetu C4030. Zespół ma jeszcze na koncie zapis jednego koncertów, który ukazał się w 2011. Muzyka grupy jest ciężka do sklasyfikowania, w każdej piosence starają się uciec od konkretnej stylistyki.
Rozpoczynający tę zaledwie 13-minutową płytkę instrumentalny utwór „Beat, Który Nigdy Nie Będzie Równy” nie pozostawia złudzeń. Rytmika perkusji zmienia się tu niczym w kalejdoskopie, a cała piosenka kipi ogromną radością i jawi się niczym wymysł pozytywnie zakręconego, funkującego jazzmana. Wokalu nie uświadczymy też w zamykającym EP-kę „Rembrant Talerza”. W porównaniu z pierwszym utworem, ten początkowo nie jest jednak tak rozbrykany, ale po chwili daje się ponieść muzycznemu szaleństwu.
A jak prezentuje się środkowa część płyty? Wokal Piotra Nabrdalika niestety mnie drażni, jest zbyt ciapowaty jak na mój gust. Jego maniera przypomina mi połączenie Czesława Mozila i Kuby Kawalca (happysad) i wszystkie ujemne aspekty ich śpiewu. Chociaż muszę przyznać, że teksty znanych polskich poetów wpasowały się bardzo dobrze w dźwięki generowane przez C4030. „Piosenka (Znów Wędrujemy)” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego została użyta w „Piosence C40-stu Rozbójników”, kolejny „Sierpień” to autorskie dzieło zespołu, a „Słońce” to wiersz Czesława Miłosza.
Pomijając kwestie wokalne, największą wadą „C4030 EP” jest krótki czas trwania. Najdłuższy utwór („Piosenka C40-stu Rozbójników”) trwa niewiele ponad trzy i pół minuty. Wystarczyło to jednak by zapamiętać nazwę C4030. Grają niebanalnie, wymykają się gatunkom, a w ich muzyce słychać jazz, funk, alternatywę, pop czy rock. Brakuje chyba tylko metalu i disco polo. C4030 to pomieszanie z poplątaniem, ale w pozytywnym znaczeniu.
skład:
Piotr Nabrdalik – wokal, gitara
Piotr Hopcia – gitara basowa, flet prosty
Karol Rapel – gitara
Michał Peszke – perkusja
1. Beat, Który Nigdy Nie Będzie Równy
2. Piosenka C40-stu Rozbójników
3. Sierpień
4. Słońce
5. Rembrandt Talerza